فرزند صالح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<big>'''فرزند صالح؛'''</big> فرزند نیکوکار، مطیع والدین و مفید برای جامعه در فرهنگ اسلامی. | <big>'''فرزند صالح؛'''</big> فرزند نیکوکار، مطیع والدین و مفید برای جامعه در فرهنگ اسلامی. | ||
فرزند صالح در فرهنگ مسلمانان به فرزندی گفته میشود که در رابطه خویش با خدا، پرهیزگار باشد، در رابطه با والدین، نیکوکار باشد و در رابطه با مردم، مفید و خدمتگزار باشد. پرورش فرزند صالح محصول صلاحیت تربیتی پدر و مادر است و فرزندان بیش از آنکه متأثر از راهنماییهای والدین باشند تحت تأثیر رفتار و کردار آنها هستند. مادر صالح بیشترین تأثیر را در شایستگی فرزند دارد و دختر صالح بیش از پسر موجب جلب عنایت الهی برای والدین است. | فرزند صالح در فرهنگ مسلمانان به فرزندی گفته میشود که در رابطه خویش با خدا، پرهیزگار باشد، در رابطه با والدین، نیکوکار باشد و در رابطه با مردم، مفید و خدمتگزار باشد. پرورش فرزند صالح محصول صلاحیت تربیتی پدر و مادر است و فرزندان بیش از آنکه متأثر از راهنماییهای والدین خود باشند تحت تأثیر رفتار و کردار آنها هستند. مادر صالح بیشترین تأثیر را در شایستگی فرزند دارد و دختر صالح بیش از پسر موجب جلب عنایت الهی برای والدین است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
صالح بهمعنای شايسته و خوب،<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح.</ref> نیکوکار، عاری از فساد و مقید به رعایت حقوق خدا و خلق خدا <ref>دهخدا، لغتنامه، 1377ش، ذیل واژه صالح.</ref> و كسي است که كارها و وظايف خود را درست انجام دهد.<ref>مهيار، فرهنگ ابجدى عربى- فارسى، بیتا، ذیل واژه صالح.</ref> مراد از عمل صالح در فرهنگ اسلامی، كار شايسته، عادلانه، مفيد و مورد رضاى خداوند است.<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح.</ref> در این چارچوب، فرزند صالح به کسی گفته میشود که از تقوا، شایستگی و نیکوکاری نسبت به والدین برخودار باشد.<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح. </ref> | صالح بهمعنای شايسته و خوب،<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح.</ref> نیکوکار، عاری از فساد و مقید به رعایت حقوق خدا و خلق خدا <ref>دهخدا، لغتنامه، 1377ش، ذیل واژه صالح.</ref> و كسي است که كارها و وظايف خود را درست انجام دهد.<ref>مهيار، فرهنگ ابجدى عربى- فارسى، بیتا، ذیل واژه صالح.</ref> مراد از عمل صالح در فرهنگ اسلامی، كار شايسته، عادلانه، مفيد و مورد رضاى خداوند است.<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح.</ref> در این چارچوب، فرزند صالح به کسی گفته میشود که از تقوا، شایستگی و نیکوکاری نسبت به والدین برخودار باشد.<ref>قرشى، قاموس قرآن، 1371ش، ذیل واژه صلح. </ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* قرآن. | *قرآن. | ||
* ابراهیمیپور، قاسم و دیگران، شاخصهای خانواده مطلوب از دیدگاه اسلام، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1395ش. | *ابراهیمیپور، قاسم و دیگران، شاخصهای خانواده مطلوب از دیدگاه اسلام، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1395ش. | ||
* برقى، ابوجعفر احمد بن محمد، المحاسن، قم، دارالكتب الإسلامية، 1371ق. | *برقى، ابوجعفر احمد بن محمد، المحاسن، قم، دارالكتب الإسلامية، 1371ق. | ||
* پاينده، ابوالقاسم، نهجالفصاحة: مجموعه كلمات قصار حضرت رسول، تهران، دنياى دانش، 1382ش. | *پاينده، ابوالقاسم، نهجالفصاحة: مجموعه كلمات قصار حضرت رسول، تهران، دنياى دانش، 1382ش. | ||
* پسندیده، عباس، «روایات سبع سنین، در فرزندپروری، گونهها و تحلیل درونی آنها»، در فصلنامه علوم حدیث، دوره 21، شماره 81، 1395ش. | *پسندیده، عباس، «روایات سبع سنین، در فرزندپروری، گونهها و تحلیل درونی آنها»، در فصلنامه علوم حدیث، دوره 21، شماره 81، 1395ش. | ||
* دهخدا، علیاکبر، لغتنامه، تهران، دانشگاه تهران، 1377ش. | *دهخدا، علیاکبر، لغتنامه، تهران، دانشگاه تهران، 1377ش. | ||
* شريفالرضي، محمد، نهجالبلاغة، قم، هجرت، 1414ق. | *شريفالرضي، محمد، نهجالبلاغة، قم، هجرت، 1414ق. | ||
* صحیفه کامله سجادیه، قم، جامعه مدرسین، 1415ق. | *صحیفه کامله سجادیه، قم، جامعه مدرسین، 1415ق. | ||
* صدوق، محمّد، علل الشرائع، قم، كتابفروشى داورى، 1386ق. | *صدوق، محمّد، علل الشرائع، قم، كتابفروشى داورى، 1386ق. | ||
* صدوق، محمّد، من لايحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامى، 1413ق. | *صدوق، محمّد، من لايحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامى، 1413ق. | ||
* طبرسی، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، قم، شريف رضى، 1412ق. | *طبرسی، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، قم، شريف رضى، 1412ق. | ||
* فلسفى، محمدتقى، الحديث، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1368ش. | *فلسفى، محمدتقى، الحديث، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1368ش. | ||
* قرشى، سيد علىاكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الإسلامية، 1371ش. | *قرشى، سيد علىاكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الإسلامية، 1371ش. | ||
* كلينى، ابوجعفر، الكافي، تهران، دارالكتب الإسلامية، 1407ق. | *كلينى، ابوجعفر، الكافي، تهران، دارالكتب الإسلامية، 1407ق. | ||
* | *مجلسى، محمدباقر، بحار الأنوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي، 1403ق. | ||
* | *مستغفرى، جعفر بن محمد، طبّ النبيّ، نجف، مكتبة الحيدرية، 1385ق. | ||
* مهيار، رضا، فرهنگ ابجدى عربى- فارسى، بیجا، بیتا. | *مهيار، رضا، فرهنگ ابجدى عربى- فارسى، بیجا، بیتا. | ||
* | *نورى، میرزاحسین، مستدرك الوسائل، قم، مؤسسه آلالبیت، 1408ق. | ||
[[رده:ویکیزندگی]] | [[رده:ویکیزندگی]] | ||
[[رده:جنسیبت]] | [[رده:جنسیبت]] |