آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها

آنه ماری شیمل معتقد بود تصویری که اروپای قرون وسطا از اسلام و مسلمانان و پیامبر اسلام ارائه داده، مخدوش و تحریف‌شده است.[وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۴۱.] بر این باور بود که برداشتش از اسلام و فرهنگ مسلمانان با برداشت شرق‌شناسان دیگر بسیار متفاوت است؛ چرا که به روستاها رفته، با مردم تعامل داشته و اطلاعات بسیاری کسب کرده است.[خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۲۰.] همچنین او در دفاع از تشیع معتقد است شیعیان به‌خلاف آنچه علیه آنان ادعا می‌شود، ارزش و اعتبار سنت، قول و رفتار حضرت رسول(ص) را زیر سؤال نمی‌برند و حتی در مواردی، از اهل‌سنت هم بیشتر آن را تصدیق می‌کنند.[شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۱.]

به باور شیمل، نگرش پدیدارشناختی، بهترین روش برای درک اسلام است و تنها روشی است که می‌توان با آن به مشترکات ادیان رسید.[شیمل، تبیین آیات خداوند، ۱۳۷۶، ص۳۱.] مطالعه آثارش روشن می‌کند روش پژوهشگرانی مانند هانری کربن در شناخت دیدگاه‌های فرقه‌های اسلامی، بیشتر مبتنی بر منابع کلاسیک و آثار اندیشمندان بزرگ این فرقه‌هاست؛ اما شیمل در پاره‌ای از آثار خود، در بیان افکار و اندیشه‌های اسلامی، بیشتر به سخنان شفاهی و مشاهدات خود از آداب و سنن رایج میان مردم توجه کرده است.[ موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱ و ۲۰۸.]