چشم چرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

چشم‌چرانی که از آن با واژگان خیره‌چشمی، هرزه‌نگاهی و نظربازی نیز یاد می‌شود، <ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/%DA%86%D8%B4%D9%85-%DA%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C?q=%DA%86%D8%B4%D9%85%20%DA%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C . دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چشم‌چرانی.]</ref> به گونه‌ای از نگاه‌کردن یا چشم‌دوختن گفته می‌شود که با لذت جنسی همراه است و هوای نفس را تحریک می‌کند. آن‌چه معمولا از واژه چشم‌چرانی به ذهن متبادر می‌شود، نگاه آلوده است.<ref>. یعقوبی، «چشم‌چرانی و هرزه‌چشمی»،  1397ش.</ref> چنان‌که حافظ می‌گوید: <ref>[https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh393 . حافظ، غزلیات، غزل شماره 393.]</ref>

       | عنوان = حافظ

       | شاعر =

        

سازمان بهداشت جهانی، شاخص‌های این اختلال را بدین شرح تعریف کرده است؛  

==مقایسه چشم‌چرانی مردان و زنان==

==چشم‌پوشی مردان==

در آیه‌ای از قرآن کریم، به مردان توصیه شده است که چشم‌های خود را از نظر به حرام نگاه دارند.<ref>[https://wiki.ahlolbait.com/%D8%A2%DB%8C%D9%87_30_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%86%D9%88%D8%B1 . سوره نور، آیه 30.]</ref> شان نزول این آیه، داستان جوانی از انصار است که نگاه خود را به زنی دوخته بود که مقنعه خود را پشت گوش قرار داده و گردن و مقداری از سینه او نمایان بود. جوان که به زن خیره شده بود، با صورت به دیوار برخورد کرد و خون از صورتش جاری شد. وی به محضر پیامبر اکرم رفت و از بدپوشی زنان شکوه کرد. این آیه بر پیامبر خدا نازل شد که در ابتدای آن تاکید می‌شود که مردان مومن از چشم‌چرانی و نگاه به نامحرم پرهیز و در مسائل جنسی تقوا پیشه کنند؛ سپس فلسفه این توصیه را پاک‌زیستی معرفی می‌کند.<ref>[https://old.makarem.ir/compilation/reader.aspx?mid=22815 . مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1386ش، ج14، ذیل آیه 30، سوره نور.]</ref>

{{پانویس}}

==منابع==

[[رده: ویکی‌جنسیت]]