زنان عاشورایی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مدیریت بحران پس از قیام
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
زنان حاضر در قیام عاشورا با کنترل عواطف خویش، شهادت برادران، شوهران و فرزندان خود را تحمل می‌کردند و نه‌تنها لب به شکایت باز نمی‌کردند بلکه در نهایت ادب و اخلاص، برای گرفتن پیکر شهدای خود از خیمه‌ها نیز بیرون نمی‌آمدند تا مبادا امام‌شان شرمنده شود. وقتی امام حسین پیکرهای فرزندش علی‌اصغر و خواهرزاده‌هایش را به خیمه‌گاه آورد، مادر علی‌اصغر و نیز زینب کبری، عواطف گداختۀ خود را صبورانه مهار کرده و به استقبال فرزندان شهیدشان نیامدند. فراتر از اینها، زنان با آگاهی از نتیجه ظاهری جنگ، مردان خود را به مبارزه علیه دشمن ترغیب می‌کردند. تاریخ عاشورا نمونه‌های متعددی از آنها را به ما معرفی می‌کند، از جمله، ام‌وهب همسر عبدالله بن عمیر با تشویق همسرش به نبرد، به یاری او به میدان رفت و توسط دشمن به شهادت رسید. او تنها زن شهید در میدان کربلا بود. بحریه مادر عمرو بن جناده، پس از شهادت همسرش، پسرش را به حمایت از امام و رفتن به میدان امر کرد. پس از شهادت پسرش، دشمن سر بریدۀ او را به سوی مادرش پرتاب کرد، اما بحریه با افتخار، سر فرزندش را دوباره به سوی سپاه دشمن انداخت که ما آنچه را در راه خدا دادیم پس نمی‌گیریم.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3674/3707/19610/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(1)?SID=175480 «نقش زن در قیام عاشورا»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.]</ref> | زنان حاضر در قیام عاشورا با کنترل عواطف خویش، شهادت برادران، شوهران و فرزندان خود را تحمل می‌کردند و نه‌تنها لب به شکایت باز نمی‌کردند بلکه در نهایت ادب و اخلاص، برای گرفتن پیکر شهدای خود از خیمه‌ها نیز بیرون نمی‌آمدند تا مبادا امام‌شان شرمنده شود. وقتی امام حسین پیکرهای فرزندش علی‌اصغر و خواهرزاده‌هایش را به خیمه‌گاه آورد، مادر علی‌اصغر و نیز زینب کبری، عواطف گداختۀ خود را صبورانه مهار کرده و به استقبال فرزندان شهیدشان نیامدند. فراتر از اینها، زنان با آگاهی از نتیجه ظاهری جنگ، مردان خود را به مبارزه علیه دشمن ترغیب می‌کردند. تاریخ عاشورا نمونه‌های متعددی از آنها را به ما معرفی می‌کند، از جمله، ام‌وهب همسر عبدالله بن عمیر با تشویق همسرش به نبرد، به یاری او به میدان رفت و توسط دشمن به شهادت رسید. او تنها زن شهید در میدان کربلا بود. بحریه مادر عمرو بن جناده، پس از شهادت همسرش، پسرش را به حمایت از امام و رفتن به میدان امر کرد. پس از شهادت پسرش، دشمن سر بریدۀ او را به سوی مادرش پرتاب کرد، اما بحریه با افتخار، سر فرزندش را دوباره به سوی سپاه دشمن انداخت که ما آنچه را در راه خدا دادیم پس نمی‌گیریم.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3674/3707/19610/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(1)?SID=175480 «نقش زن در قیام عاشورا»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.]</ref> | ||
==مدیریت بحران پس از قیام== | ==مدیریت بحران پس از قیام== | ||
[[پرونده:دیوار-نوشته-ولیعصر.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:دیوار-نوشته-ولیعصر.jpg|بندانگشتی|دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج)، نمایانگر زنان عاشورایی|317x317پیکسل]] | ||
وظیفه زنان در روز عاشورا، سنگین بود. آنها فراتر از تحمل شهادت همسر و فرزندان خود، باید کودکان تشنه و مضطرب را نیز آرام می‌کردند. وقتی خیمه‌ها آتش گرفت و کودکان هراسان به بیابان گریختند، این زنان بودند که آنها را مدیریت و آرام کردند.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3674/3707/19610/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(1)?SID=175480 «نقش زن در قیام عاشورا»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.]</ref> در این میان نقش زینب سنگین‌تر از همه بود. او باید از پیام عاشورا و قافله اسرا مراقبت کرده و از جان امام سجاد محافظت می‌کرد. در روز عاشورا شمر می‌خواست امام سجاد را به شهادت برساند اما زینب در برابر تیغ شمر ایستاد و مانع شهادت او شد. هم‌چنین در کوفه وقتی برنامه شهادت امام سجاد با جدیت بیشتر تعقیب شد باز زینب خود را سپر برادرزاده‌اش ساخت و به دشمن فهماند که برای از بین بردن علی بن الحسین باید اول زینب را از میان بردارند که چنین امری برای دشمن اجرایی نبود.<ref>[https://rasekhoon.net/article/show/1539181/%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85 اسعدی، «نگاهی به اهداف و شیوه مبارزاتی حضرت زینب در پسا عاشورا»، وب‌سایت راسخون.]</ref> | وظیفه زنان در روز عاشورا، سنگین بود. آنها فراتر از تحمل شهادت همسر و فرزندان خود، باید کودکان تشنه و مضطرب را نیز آرام می‌کردند. وقتی خیمه‌ها آتش گرفت و کودکان هراسان به بیابان گریختند، این زنان بودند که آنها را مدیریت و آرام کردند.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3674/3707/19610/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(1)?SID=175480 «نقش زن در قیام عاشورا»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.]</ref> در این میان نقش زینب سنگین‌تر از همه بود. او باید از پیام عاشورا و قافله اسرا مراقبت کرده و از جان امام سجاد محافظت می‌کرد. در روز عاشورا شمر می‌خواست امام سجاد را به شهادت برساند اما زینب در برابر تیغ شمر ایستاد و مانع شهادت او شد. هم‌چنین در کوفه وقتی برنامه شهادت امام سجاد با جدیت بیشتر تعقیب شد باز زینب خود را سپر برادرزاده‌اش ساخت و به دشمن فهماند که برای از بین بردن علی بن الحسین باید اول زینب را از میان بردارند که چنین امری برای دشمن اجرایی نبود.<ref>[https://rasekhoon.net/article/show/1539181/%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85 اسعدی، «نگاهی به اهداف و شیوه مبارزاتی حضرت زینب در پسا عاشورا»، وب‌سایت راسخون.]</ref> | ||
==تاکید بر حیاء و عفت== | ==تاکید بر حیاء و عفت== | ||