ازدواج در آیین زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

«سترزن»؛ وقتی که فرد بالغی پیش از ازدواج فوت می‌کرد، بستگان او موظف بودند که به خرج خود، دختری را به ازدواج پسری درآورند؛ شرط این ازدواج آن بود که زوجین یکی از پسران خود را به فرزند خواندگی فرد درگذشته درآورند تا نام او باقی بماند.<ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص320</ref>

«خود سرزن»؛ اگر دختر و پسر بالغی برخلاف میل والدین خود خواستار ازدواج با یکدیگر می‌شدند، این ازدواج منع قانونی نداشت؛ ولی دختر از ارث محروم می‌شد و والدینش فقط طبق میل خودشان چیزی به او می‌دادند. ایوک زن، سترزن و چاکرزن مزایای کمتری نسبت به شاه زن داشتند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص320</ref>

پیوند زناشویی نشانی از مهر است و لذا عروس و داماد حلقه‌ای از فلزی گران بها را که «حلقه مهر» نامیده می‌شود، به یکدیگر هدیه می‌دهند. به جز این هدیه، '''[[مهریه]]''' در قوانین این دین جایی نداشت. '''[[نفقه]]''' نیز در زمره حقوق زنان زرتشتی است و مرد باید آن را بپردازد.<ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref>