ازدواج در آیین زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

نظر دختر در امر ازدواج اهمیت زیادی داشت و اگر دختر مایل به ازدواج با فردی نبود، پدر حق نداشت برخلاف میل دخترش او را شوهر دهد. دختر پس از پانزده سالگی می‌توانست به انتخاب شوهر بپردازد. پدر یا بزرگ‌تر مکلّف به انتخاب همسر مناسب برای دختر خویش‌ هستند. ولی دختر ناگزیر به پذیرفتن کسی که برای همسری به وی پیشنهاد شده نیست. پدر نمی‌تواند وی را به امر ازدواج مجبور سازد یا از [[ارث|'''ارث''']] محروم کند، یا مجازات دیگری برایش در نظر بگیرد. حتی نباید پولی را که به دخترش به عنوان مخارج روزانه می‌پرداخته است، از وی  قطع کند. پدر باید به تهیه جهیزیه بپردازد و هرگاه دختر شوهر مناسب خود را انتخاب کرد پدر باید وظایف خویش را دربارۀ ازدواج انجام  دهد. <ref>ماتیکان، هزار دستان، 1386ش، ص117</ref> اگر دوشیزه‌ای می‌خواست برخلاف میل والدین خود، با پسری ازدواج کند پدر و مادر او نمی‌توانستند از این کار جلوگیری کنند و موبدان بدون رضایت والدین دختر نیز به تقاضای آن‌ها بر طبق قانون ترتیب اثر می‌دادند. <ref>آذرگشسب، مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان، 1375ش، ص169</ref>

در دین زرتشتی، شکستن هر پیوندی از جمله ازدواج ناشایست است و رضایت زن در طلاق شرط شده است. به جز در مواردی خاص همچون [[زنا|'''زنای''']] یکی از طرفین، نازایی یا پنهان کردن دشتان (عادت ماهانه)، اقدام هر یک از زوجین به قتل دیگری، خارج شدن یکی از زوجین از آیین زرتشتی، و جادوگری از سوی زن نمی‌توان طلاق گرفت. در این آیین به زنان بیوه اهتمام لازم نشده و آنها نادیده گرفته شده‌اند و هیچ توصیه‌ای در اوستا درباره بیوه زنان نیامده است. زن در صورتی که به دلیل [[طلاق|'''طلاق''']] یا فوت همسر، بیوه می‌شد، اگر دوباره ازدواج می‌کرد و پسری داشت که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، از جمله حقوق این فرزند بر مادرش، این بود که پسر، بعد از رسیدن به سن بلوغ، حق فسخ ازدواج مادر را داشت.