فمینیسم پست مدرن: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر نویسنده زمینه های اقتصادی، سیاسی و گفتاری نیز تاثیر مشابه ی بر تحول [[فمینیسم]] و شکل خاص آن در موج سوم و [[فمینیسم پست مدرن]] داشته اند. به این ترتیب میتوان گفت که بعد از دهه 1970 و شکسته شدن فضای ایدئولوژیک سیاسی و اجتماعی آن دوران، [[فمینیسم]] بیشترین تاثیرپذیری را از پساساختارگرایی و پست مدرنیسم گرفته است. در [[فمینیسم]] پساساختارگرا و پست مدرن، ارزش‌های پسامادی و غیر اقتصادی مطرح است، تولید ارزش‌ها و معانی (یعنی فرهنگ)حوزه اصلی مبارزه محسوب می‌شود. پس [[فمینیسم|فمینیست های]] پساساختارگرا و پست مدرن دریافتند تمامی مفاهیمی که باعث سلطه [[مردان]] بر [[زنان]] شده از مفاهیم زبانی سرچشمه می‌گیرد. همچنین آنها دریافتند که ساختارهایی که وارد قدرت شده، نفوذ پیدا کرده و بسط یافته هم به مرور باید تغییر کند، زیرا ساختارهای قدرت، [[مردان|مردانه]] هستند، مفاهیم نیز [[مردان|مردانه]] هستند.

به این ترتیب [[فمینیسم|فمینیست های]] پست مدرن، به انتقاد از مفاهیم قدرت پرداختند. در همین زمینه راهبردی پیشنهاد شده که عبارت است از ساختن یک زبان و

نوشتار [[زنان|زنانه]]. [[زنان]] باید خودشان بنویسند و خودشان سخن بگویند. این کار به آنها امکان  می دهد که خصلت یگانه یا« قالب [[جنس و جنسیت|جنسی]] »خود را ابراز کنند.

نظریاتی که از [[لیوتار]]، [[دریدا]] و [[فوکو]] و بسیاری دیگر از اندیشمندان پست مدرن به [[فمینیسم]] وارد

شد به مفسران اندیشه [[فمینیسم|فمینیستی]] کمک کرد تا [[فمینیسم]] را از حالتی منجمد و ایدئولوژیکی خارج کنند و بتوانند با تاکید بر مقوله های « تکثر »,« تفاوت » و

« فرهنگ » وصداي طیفهای  

گوناگون [[زنان]] را در [[فمینیسم]] پست مدرن منعکس سازند. به این دلیل نمیتوان نفوذ نظریات

پساساختارگرا و پست مدرنیسم را بر[[فمینیسم]] غیر ایدئولوژیکی ای که بعد از دهه ی هفتاد دوباره

به طور کل [[فمینیسم|فمینیست های]] پست مدرن به دنبال آن مدل از دموکراسی هستند که بتواند شعارهای واقعی یک دموکراسی واقعی را برآورده سازد. در واقع خواهان جامعه ی مدنی گسترده و پاسخگویی نظام سیاسی به این جامعه ی مدنی می باشند . پست [[فمینیسم|فمینیست ها]] اذعان می دارند که دموکراسی در ایجاد خواستها خوب، اما در برآورده کردن آنها بد است وخواستار نوعی دموکراسی مشروط می باشند که بین دموکراسی به معنای اراده اکثریت و مشروطه خواهی به عنوان محدودیت اصولی آن چارچوبی

[[فمینیسم|فمینیست های]] پست مدرن معتقدند که دموکراسی، همه چیز را در قالب یک عقلانیت می جوید اما واقعیت این است که زندگی بشری را نمیتوان و نباید با معیارهای عقلانی سنجید. همچنین [[فمینیسم پست مدرن|فمینیست های  پست مدرن]]، خواهان بزرگ تر شدن حوزه خصوصی در برابر حوزه عمومی در جوامع دموکراتیک

آن چه که پست [[فمینیسم|فمینیست ها]] به دنبال آن هستند وسیع تر شدن حقوق عمومی دموکراتیک براي همه افراد است .[[فمینیسم|فمینیست های]] پست مدرن به دنبال مدل واقع گرایانه اي از دموکراسی هستند و نزدیک ترین مدل دموکراسی را به آن مدلی که در ذهن خود می پرورانند در دموکراسی جهان وطنی که [[دیوید هلد]] مطرح کرده است، می بینند. اما موضوع دیگر آن است که الگویی که [[فمینیسم|فمینیست های]] پست مدرن مد نظر دارند الگویی است که اولین آرمانش، آرمانی حقوق بشری است، یعنی

 

 

 

==نتیجه گیری==