پرش به محتوا

جریان‌های فکری زنان ( ایران): تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح لینک های داخلی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح لینک های داخلی)
خط ۱۶: خط ۱۶:
حوزه حقوق سیاسی زنان شامل اظهار نظر در امور همگانی، مشارکت در انتخابات پارلمان و ریاست جمهوری، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، بنیان‌گذاری احزاب و جنبش‌های سیاسی، آمادگی برای قبول مسئولیت‌های بزرگ اداری و وزارتی و تصدی ریاست حکومت در جامعه مسلمانان، می‌شود.<ref>لک‌زایی و زارعی، «بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان»، 1388ش، ص 1178</ref> سنت‌گرایان قائل به عدم جواز مشارکت سیاسی زنان هستند.<ref>لک‌زایی و زارعی، «بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان»، 1388ش، ص 119</ref> برای این عدم جواز به ادله‌ای استناد می‌کنند:
حوزه حقوق سیاسی زنان شامل اظهار نظر در امور همگانی، مشارکت در انتخابات پارلمان و ریاست جمهوری، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، بنیان‌گذاری احزاب و جنبش‌های سیاسی، آمادگی برای قبول مسئولیت‌های بزرگ اداری و وزارتی و تصدی ریاست حکومت در جامعه مسلمانان، می‌شود.<ref>لک‌زایی و زارعی، «بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان»، 1388ش، ص 1178</ref> سنت‌گرایان قائل به عدم جواز مشارکت سیاسی زنان هستند.<ref>لک‌زایی و زارعی، «بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان»، 1388ش، ص 119</ref> برای این عدم جواز به ادله‌ای استناد می‌کنند:


*امتداد اجتماعی [[قوامیت]]'''[[قوامیت]]'''.<ref>حسینی طهرانی،رساله بدیعه، 1418ق، ص 76</ref>
*امتداد اجتماعی '''[[قوامیت]]'''.<ref>حسینی طهرانی،رساله بدیعه، 1418ق، ص 76</ref>
*عدم دلیل برای جواز مشارکت سیاسی اجتماعی زنان.<ref>حسینی طهرانی،رساله بدیعه،1418ق، ص 133</ref>
*عدم دلیل برای جواز مشارکت سیاسی اجتماعی زنان.<ref>حسینی طهرانی،رساله بدیعه،1418ق، ص 133</ref>
*عدم نصب زنان برای حکومت، امارت و قضاوت در سیره پیامبر و معصومین.<ref>حسینی طهرانی، رساله بدیعه، 1418ق، ص 133</ref>
*عدم نصب زنان برای حکومت، امارت و قضاوت در سیره پیامبر و معصومین.<ref>حسینی طهرانی، رساله بدیعه، 1418ق، ص 133</ref>
۶۰۲

ویرایش