آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها
←ادعیه اسلامی
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
===ادعیه اسلامی=== | ===ادعیه اسلامی=== | ||
آنه‌ماری شیمل با نقل خاطره‌ای از تأثیرگذاری دعاهای صحیفه سجادیه بر روی فردی متعصب و کاتولیک، دعاهای صحیفه را بر مردم غرب کارساز می‌داند. همچنین در یکی از مصاحبه‌هایش نقل کرده که ادعیه اسلامی را بدون نیاز به ترجمه می‌خواند و برخی دعاهای صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کرده است.<ref>ماهنامه پیام زن، ۱۳۸۱ش، شماره ۱۲۱.</ref> | آنه‌ماری شیمل با نقل خاطره‌ای از تأثیرگذاری دعاهای صحیفه سجادیه بر روی فردی متعصب و کاتولیک، دعاهای صحیفه را بر مردم غرب کارساز می‌داند. همچنین در یکی از مصاحبه‌هایش نقل کرده که ادعیه اسلامی را بدون نیاز به ترجمه می‌خواند و برخی دعاهای صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کرده است.<ref>ماهنامه پیام زن، ۱۳۸۱ش، شماره ۱۲۱.</ref> | ||
==نقد بر برداشت او از تشیع== | |||
علی رغم اینکه وی از معدود مستشرقین و اسلام شناسانی محسوب می شود که جانب انصاف را مراعات کرده و در موارد متعدد به دفاع از اسلام و شخصیت های آن پرداخته (همچنان که در قضیه اهانت سلمان رشدی به مقدسات اسلامی، آن را محکوم کرد ...) و سعی خود را در ارائه درست مسائل داشته اما در مواردی نیز به جهت عدم فهم صحیح دچار لغزش و کج فهمی گردیده است. البته در میان مستشرقان، برغم تلاشها و پشتکار زیاد آنان در تحقیقاتشان، اشتباهات و فهم های نادرست را به وفور می توان یافت و علت عمده آن را نیز می توان ناشی از آشنایی آنها با اسلام، از طریق وسایط و دوری از فضای اعتقادی مسلمین و بعضا نگاه آنان به مسائل مسلمین با عینک اعتقادی و پیشفرض ها و فضای فکری مسیحی و دینی خودشان دانست. که ایشان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. | |||
آنه‌ماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمه‌ای بر معرفی اسلام» ـ‌که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنه‌ماری شیمل منتشر شده است‌ـ، خلاصه‌ای از تاریخ و آموزه‌های اسلامی ارائه می‌کند و در بخشی از آن، به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب تشیع می‌پردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان شیعیان نیست. او شکل‌گیریِ نخستین اندیشه‌های کلامی تشیع را حول محور امام علی(ع) و حسنین(ع) نمی‌داند و محمد بن حنفیه را محور اعتقادی شیعه معرفی می‌کند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.</ref> | |||
به اعتقاد برخی، آنه‌ماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقه‌ها، به سخنانی استناد می‌کند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.<ref>موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط می‌کند؛ مثلاً نقل کرده است که خانم‌ها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاه‌ها منع شده‌اند یا اسب تزئین‌شده ذوالجناح در روز عاشورا را نمادی از اسب سفید امام مهدی(عج) دانسته است.موسوی <ref>گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> | |||
شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در قرآن اشاره می‌کند که سرمنشأ پاره‌ای از داستان‌ها شده، برخی مسائل موضوع مهدویت را از مصادیق اسطوره‌گرایی می‌داند. از نظر او این اندیشه‌ها بر اثر عوامل روان‌شناختی و اسطوره‌های فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.<ref>موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||