پرش به محتوا

آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:


==نقد بر برداشت او از تشیع==
==نقد بر برداشت او از تشیع==
آنه‌ماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمه‌ای بر معرفی اسلام» ـ‌که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنه‌ماری شیمل منتشر شده است‌ـ، خلاصه‌ای از تاریخ و آموزه‌های اسلامی ارائه می‌کند و در بخشی از آن، به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب تشیع می‌پردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان شیعیان نیست. او شکل‌گیریِ نخستین اندیشه‌های کلامی تشیع را حول محور امام علی(ع) و حسنین(ع) نمی‌داند و محمد بن حنفیه را محور اعتقادی شیعه معرفی می‌کند.[۲۱]
آنه‌ماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمه‌ای بر معرفی اسلام» ـ‌که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنه‌ماری شیمل منتشر شده است‌ـ، خلاصه‌ای از تاریخ و آموزه‌های اسلامی ارائه می‌کند و در بخشی از آن، به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب تشیع می‌پردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان شیعیان نیست. او شکل‌گیریِ نخستین اندیشه‌های کلامی تشیع را حول محور امام علی(ع) و حسنین(ع) نمی‌داند و محمد بن حنفیه را محور اعتقادی شیعه معرفی می‌کند.[شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.]


به اعتقاد برخی، آنه‌ماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقه‌ها، به سخنانی استناد می‌کند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.[۲۲] وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط می‌کند؛ مثلاً نقل کرده است که خانم‌ها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاه‌ها منع شده‌اند یا اسب تزئین‌شده ذوالجناح در روز عاشورا را نمادی از اسب سفید امام مهدی(عج) دانسته است.[۲۳]
به اعتقاد برخی، آنه‌ماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقه‌ها، به سخنانی استناد می‌کند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.[موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱. ] وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط می‌کند؛ مثلاً نقل کرده است که خانم‌ها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاه‌ها منع شده‌اند یا اسب تزئین‌شده ذوالجناح در روز عاشورا را نمادی از اسب سفید امام مهدی(عج) دانسته است.[موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.]


شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در قرآن اشاره می‌کند که سرمنشأ پاره‌ای از داستان‌ها شده، برخی مسائل موضوع مهدویت را از مصادیق اسطوره‌گرایی می‌داند. از نظر او این اندیشه‌ها بر اثر عوامل روان‌شناختی و اسطوره‌های فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.[۲۴]
شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در قرآن اشاره می‌کند که سرمنشأ پاره‌ای از داستان‌ها شده، برخی مسائل موضوع مهدویت را از مصادیق اسطوره‌گرایی می‌داند. از نظر او این اندیشه‌ها بر اثر عوامل روان‌شناختی و اسطوره‌های فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.[موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.]


==پانویس==
==پانویس==
۱٬۲۲۵

ویرایش