شولامیث فایرستون

این مسئله که فروید قضیب را شی طبیعی مورد علاقه ی زنان می دانست فایرستون را ناراحت می کرد نه نماد قدرتی که دختران و زنان از آن محروم اند. اما آن چه بیش از این او را می آزرد عدم حساسیت فروید به«سلسله مراتب قدرت» در خانواده بود و ناتوانی او در تشخیص چیزی که هر کودکی می داند- یعنی این که دختر«از هر نظر، جسمی و اقتصادی و عاطفی، کاملاً وابسته و بنابراین اسیر پدر و مادر و به ویژه پدر خویش است.»

• معتقد بود ناکامی فروید در توجه به مقوله ی قدرت زمینه ساز محافظه کاری ذاتی نو فرویدی ها است.چون خاصیت روان درمانی در بیش تر موارد سازگار کردن زنان با زنانگی و ساختارهای مرد سالاری(سرمایه داری) است.

• به نظر فایرستون، سرکوب کودکان و زنان همچنان ادامه خواهد داشت مگر آن که عقده ی اودیپ دود شود و به هوا برود. اگر به کودکان اجازه داده شود که احساسات جنسی و مهر آمیز نسبت به والدین به ویژه مادر خود را با هم بیامیزند معادله ی قدرت چنان تغییر می یابد که جامعه ی کنونی ما دستخوش دگرگونی های عظیم خواهد شد.