جسی برنارد

جسی برنارد<ref>Jessie bernard.</ref> نظریه‌‏پرداز فمینیسم لیبرال، با تقسیم ازدواج به «ازدواج فرهنگی» ـ که برای زنان جنبه آرمانی دارد ـ و «ازدواج نهادی»، ازدواج نوع دوم ـ یعنی ازدواجی را که در واقعیت وجود دارد ـ را به نفع مردان و به ضرر زنان می‏دانست و خواستار رهایی زنان از آن بود. وی با ارائه شواهدی از درجه تنش زنان و مردان ازدواج کرده و زنان و مردان مجرّد، نتیجه می‏گرفت: ازدواج برای مردان خوب و برای زنان بد است و تأثیر نابرابر زناشویی روی دو جنس، زمانی متوقّف خواهد شد که زن و شوهر از قید و بندهای نهادی رایج رهایی یابند و ازدواجی را در پیش گیرند که با نیازها و شخصیتشان بهترین همخوانی را دارد. {{#invoke:Infobox|infobox}}

نقد دیدگاه‌های جسی برنارد

علی‌رغم طرح خشونت علیه زنان در محیط خانواده که توسط فمینیست‌ها مطرح می‌شود، خشونت خانگی اغلب در ارتباطات آزاد و زندگی مشترک بدون ازدواج اتفاق می‌افتد و زنانی که ازدواج نمی‌کنند دو برابر، بیشتر از زنان ازدواج کرده متحمل خشونت و بد‌رفتاری می‌شوند. «مگی‌گالگر»<ref>Maggie Gallagher.</ref> نیز با نقد اظهارات جسی‌ برنارد می‌گوید: برنارد با مقایسه زنان متأهل و مجرد به مقایسه سیب با پرتقال دست زده است! زیرا تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ازدواج باعث شادابی زنان شده و آنها را از افسردگی می‌رهاند.<ref>Gallagher, Maggie, 2003. “The Case for Marriage”, Weekly Reporty. p 165.</ref> بر اساس پژوهش‌های دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا بررسی‌های متعدد، بیانگر سلامت فیزیکی و روحی زنان و مردان ازدواج کرده از هر نوع و نژاد با هر سطح تحصیلات و درآمد است که می‌توان دلایل آن را به صورت زیر طبقه‌بندی کرد:

• سلامت و عمر طولانی‌تر
• سلامت روانی بیشتر
• احساس سعادت و خوشبختی
• امکان تحصیل و درآمد بیشتر
• کاهش خشونت‌های جسمی و جنسی
• کاهش فقر و بزهکاری
• کاهش اضطراب و تنش‌های روحی.<ref>Cf.Hughes, Elizabeth, 1999. “At Riskon the cups of oldage: Living Arrangement and Functional Status Among Black and White” University press Journal of Gerontology.</ref>