زنان در مناسک دینی بودا

مناسک دینی بودا

عبادات

مراسم عبادی بوداییان بسیار سهل و آسان است و از دو بخش عمده تشکیل می شود: مراسم احترام به بودا، و اهدای گل به مجسمه بودا یا اماکن مقدس بودایی. آنان در مقابل مجسمه بودا، حال عبادت و دعا به خود می گیرند و از او تشکر می کنند که راه حقیقت را کشف کرده و به آنها نشان داده است.

در سنت تراوده با نگاهی منفی به زنان نگریسته شده و زن بودن را حاصل کرمه های بد انباشته شده در زندگی پیشین می دانند و معتقدند زنان در این زندگی بیش از مردان رنج می برند. به همین دلیل زنان بیش از مردان به مراقبه که راه رهایی از رنج است، مبادرت می کنند.<ref group="پانویس">بنابر باور رایج میان بوداییان، زنان به دلیل فرزندآوری و فرزند پروری، بیشتر با جهان پیرامون خود در تماس اند و از همین رو بیش از مردان رنج دیگران را می فهمند.</ref> آنان به عنوان خادمان دیرها و یا گردآورنده صدقات و خیرات، از چنان تعصب و نقش دینی برخوردارند که می توان حدس زد بدون ایفای نقش آنان، انجمن مردان امکان بقا نخواهد یافت.

در سنت مهایانه، به ویژه در چین، ژاپن و تبت، احترام زیادی برای نمادهای پیکرنگاری و افسانه ای مؤنث بوداها و بوداسف ها قائل می شوند. مکتب وجریانه نیز بیشتر مروج اعمال آرامش بخش و مراقبه روحانی است؛ در حالی که تا قبل از مکتب وجریانه، کسب معنویات فارغ از جنسیت، نه تنها الزامی و مطلوب نبود، که امری مشکل ساز نیز تلقی می شد. در این مکتب، زنان و مردان در آغاز راه آرامش و اندیشمندی، به خود هم هویت مردانه می دهند و هم زنانه، تا به این طریق فارغ از جنسیت، روشن شدگی فطری خود را بالفعل سازند.

طهارت

در آیین بودا زن در طول دوره عادت ماهیانه، حق ورود به مراسم ها و عبادتگاه هایی را که تندیس بودا در آن نصب شده، ندارد.

منبع

• غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، 1399