سیمین بهبهانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*شريفيان مهدی پوينده پور اعظم، ذهن و زبان سيمين بهبهانی، پيك نور- علوم انسانی، تابستان 1389 , دوره 8 , شماره 2 (ويژه زبان و ادبيات فارسي 5) ; از صفحه 152 تا صفحه 164 . | *شريفيان مهدی پوينده پور اعظم، ذهن و زبان سيمين بهبهانی، پيك نور- علوم انسانی، تابستان 1389 , دوره 8 , شماره 2 (ويژه زبان و ادبيات فارسي 5) ; از صفحه 152 تا صفحه 164 . |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱
{{#invoke:Infobox|infobox}}
سیمین بهبهانی یکی از شعرای دوره معاصر است که برخی او را بعد از پروین اعتصامی و فروغ فرحزاد از شاعران موفق زن میدانند او غزلسرا بوده است و نماینده غزل نو فارسی نامیده شده است.او در دوره پهلوی در قالب اتحادیه زنان حقوقدان به تبلیغ حق رای زنان، تبلیغ برای احقاق حقوق زنان، گرفتن حق طلاق و..میپرداخت.
زندگینامه
سیمین بهبهانی در بیست و هشتم تیر ماه 1306 در تهران به دنیا آمد. او فرزند عباس خلیلی، شاعر، نویسنده و مدیر روزنامه اقدام بود. فخرعظما ارغون، مادر او نیز از زنان پیشرو و از شاعران بود. ارغون عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت میکرد.<ref>سایت اندیشمندان</ref>
پدر و مادر سیمین بهبهانی در سال 1303 با یکدیگر ازدواج کردند و در سال 1309 از یکدیگر جدا شدند و مادر او با با عادل خلعتبری، مدیر روزنامه آینده ایران ازدواج کرد. سیمین بهبهانی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در مدرسه ناموس تهران سپری کرد و برای ادامه تحصیل وارد آموزشگاه عالی مامایی شد و در سال 1324 از این رشته فارغالتحصیل گردید.<ref>همان</ref>
او در سال 1341 دانشنامه حقوق خود را گرفت و به عضویت اتحادیه زنان حقوقدان در آمد او در دوره پهلوی در قالب اتحادیه زنان حقوقدان به تبلیغ حق رای زنان، احقاق حقوق زنان، گرفتن حق طلاق و..می پرداخت.<ref>سناتور،احمدی خراسانی،نوشین،اردلان،پروین، ص146</ref>
بهبهانی از شاعران غزلسرای معاصر است که اشعاری بسیار غنی در کارنامه خود دارد. او غزل را با وزنهای بیسابقه میسرود و از این رو به نیمای غزل شهرت یافت. مضمون اشعار او عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، آزادی بیان و دفاع از حقوق زنان بود. سیمین بهبهانی در طول عمر خود بیش از 600 غزل سرود و آنها را در 20 کتاب منتشر کرد. از جمله آثار او میتوان به کتابهای سه تار شکسته، رستاخیز، یک دریچه آزادی و ... اشاره کرد.<ref>همان</ref>
او در پیش از انقلاب وضعیت زنان را در قالب شعر توصیف میکرد. از شعرهایی که آن زمان به چاپ رساند، رقاصه، قهر و نغمه روسپی بود. بهبهانی معتقد است همین شعرها باعث شد که به زنان روسپی توجه شود و به آنان کارت شناسایی بدهند و شرایط زندگیشان را بهتر کنند . نغمه روسپی در مجله امید ایران در سال 1330 چاپ شد و اتحادیه زنان حقوقدان با انتشار مطالبی در روزنامهها از مردم خواست به این زنان کمک شود. او در شعر نغمه روسپی زنی را توصیف می کند که به خاطر شادی مشتریانش اندوه خود را پنهان میکند. سیمین بهبهانی میگوید: «شاید در شعر جای طرح اینگونه مسائل نباشد اما من ابتدا این مسائل را به نثر مینوشتم او مسائلی از این قبیل این که زنان را شریک زندگی مردان کنید یا این که هنگام طلاق تمام داراییها نصف شود و یا مهر را از قانون و از عرف جدا کنید، به تدریج در قالب شعر بیان کردم چون دیدم شعر تاثیرگذارتر است».
سیمین در شعر دیگری درباره طلاق زنی میگوید که همسرش او را با فرزند شیرخوارهاش رها کرده و پس از اینکه پس از مدتها نامهای از شوهرش دریافت میکند میبیند طلاق نامه است.<ref>سناتور،احمدی خراسانی، نوشین، اردلان، پروین، ص146، 147</ref>
سیمین در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و از همان جا به سیمین بهبهانی معروف شد. حاصل این ازدواج دو پسر با نامهای علی و حسین، و یک دختر به نام امید است سیمین بهبهانی در سال ۱۳۴۹ از حسن بهبهانی جدا شد و با منوچهر کوشیار ازدواج کرد.<ref>زندگی-نامه-سیمین-بهبهانب- از- زن-تا-کولی</ref> سیمین بهبهانی در سال 28 مرداد ماه 1393 به دلیل مشکلات تنفسی و قلبی در سن 87 سالگی در بیمارستان پارس تهران از دنیا رفت. پیکر این شاعر نامی در بهشت زهرا در مقبره خوانوادگی ایشان به خاک سپرده شده است.<ref>همان</ref>
آثار
- سهتار شکسته (۱۳۳۰/۱۹۵۱)
- جای پا (۱۳۳۵/۱۹۵۴)
- چلچراغ (۱۳۳۶/۱۹۵۵)
- مرمر (۱۳۴۱/۱۹۶۱)
- رستاخیز (۱۳۵۲/۱۹۷۱)
- خطی ز سرعت و از آتش (۱۳۶۰/۱۹۸۰)
- دشت ارژن (۱۳۶۲/۱۹۸۳)
- گزینه اشعار (۱۳۶۷)
- دربارهٔ هنر و ادبیات (۱۳۶۸)
- آن مرد، مرد همراهم (۱۳۶۹)
- کاغذینجامه (۱۳۷۱/۱۹۹۲)
- کولی و نامه و عشق (۱۳۷۳)
- عاشقتر از همیشه بخوان (۱۳۷۳)
- شاعران امروز فرانسه (۱۳۷۳) ترجمه فارسی از اثر پیر دوبوادفر
- با قلب خود چه خریدم؟ (۱۳۷۵/۱۹۹۶)
- یک دریچه آزادی (۱۳۷۴/۱۹۹۵)
- مجموعه اشعار (۲۰۰۳)
- یکی مثلاً این که (۲۰۰۵)
- با مادرم همراه ـ زندگینامه خود نوشت[۴۱] (۱۳۹۰)
- شعر زمان ما (۱۳۹۱)
- مجموعه اشعار سیمین بهبهانی (۱۳۹۱)<ref>ویکی پدیا</ref>
پانویس
منابع
- شريفيان مهدی پوينده پور اعظم، ذهن و زبان سيمين بهبهانی، پيك نور- علوم انسانی، تابستان 1389 , دوره 8 , شماره 2 (ويژه زبان و ادبيات فارسي 5) ; از صفحه 152 تا صفحه 164 .
- سناتور،احمدی خراسانی،نوشین،اردلان،پروین، نهران، توسعه،1382
- زندگی-نامه-سیمین-بهبهانی-از -زن-تا-کولیزندگی-نامه-سیمین-بهبهانی-از-زن-تا-کولی-عکس-و-اشعار
- زندگینامه -آثار - سیمین بهبهانی
- ویکی پدیا