آندره میشل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۱

زندگینامه

آندره میشل Andrée Michel (۲۲ سپتامبر ۱۹۲۰ – ۸ فوریه ۲۰۲۲) جامعه‌شناس و فمینیست فرانسوی، با گرایشات ضد استعماری و ضد نظامی محسوب می شود. <ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref>

تحصیلات و جامعه شناسی

میشل پس از اخذ مدرک حقوق از دانشگاه اکس مارسی، در دانشگاه گرنوبل آلپس به تحصیل فلسفه پرداخت و معلم دبیرستان شد. اما پس از آزادی فرانسه، به پاریس نقل مکان کرد و در سال 1959 دکترای جامعه شناسی را از دانشگاه پانتئون سوربن دریافت کرد. او سپس بر مباحث تبعیض، جنسیت و نابرابری طبقاتی، نظامی‌سازی و شهروندی متمرکز شد. اولین کار مننشر شده وی، شرایط کارگران الجزایری در فرانسه را پوشش داد.

آندره میشل در سال 1951 به مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه پیوست و در خارج از کشور در چندین دانشگاه در ایالات متحده، الجزایر، کانادا، آمریکای لاتین و بلژیک به تدریس پرداخت.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref>

آثار

عناوین اصلی آثار آندره میشل شامل موارد ذیل می باشد:

   Les Travailleurs algériens en France (1956)
   Famille, industrialisation, logement (1959)
   La Condition de la Française d'aujourd’hui (1963)
   Family Issues of Employed Women in Europe and America (1971)
   Activité professionnelle de la femme et vie conjugale (1973)
   Les femmes dans la société marchande (1974)
   The Modernization of North African Families in the Paris Area (1974)
   Travail féminin, un point de vue (1975)
   Femmes, sexisme et sociétés (1977)
   Le Féminisme (1979)
   Femmes et multinationales (1981)
   Les Femmes en France dans une société d’inégalités (1982)
   Sociologie de la famille et du mariage (1986)
   Justice et vérité pour la Bosnie-Herzégovine (1995)
   Surarmement pouvoir, démocratie (1995)
   Citoyennes militairement incorrectes (1999)
   Féminisme et antimilitarisme (2012)

آثار ترجمه شده آندره میشل به زبان فارسی عبارتند از:

پ‍ی‍ک‍ار ب‍ا ت‍ب‍ع‍ی‍ض‌ ج‍ن‍س‍ی‌: پ‍اک‍س‍ازی‌ ک‍ت‍اب‌، خ‍ان‍ه‌، م‍درس‍ه‌ و ج‍ام‍ع‍ه‌ از ک‍ل‍ی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ت‍ب‍ع‍ی‍ض‌ ج‍ن‍س‍ی‌

ت‍ب‍ع‍ی‍ض‌ م‍وق‍وف‌!

ج‍ام‍ع‍ه‌ش‍ن‍اس‍ی‌ خ‍ان‍واده‌ و ازدواج‌

ج‍ن‍ب‍ش‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ زن‍ان‌

راه‍ن‍م‍ای‌ ت‍ح‍ل‍ی‍ل‌ ت‍ب‍ع‍ی‍ض‌ ج‍ن‍س‍ی‌

ک‍ل‍ی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ت‍ب‍ع‍ی‍ض‌ ج‍ن‍س‍ی‌

ن‍ب‍ای‍د ب‍ا زن‍ان‌ ب‍ه‌ ع‍ن‍وان‌ ج‍ن‍س‌ دوم‌ ب‍رخ‍ورد ش‍ود <ref>https://www.nlai.ir/</ref>

حقوق عمومی <ref>www.lib.ir</ref>

فعالیت و دیدگاه‌ها

فمینیسم

آندره میشل، فعال صریح فمینیست، به جنبش فرانسوی تنظیم خانواده و پنه لوپس پیوست و در سال 1965، در جنبش دموکراتیک زنانه در کنار مادلین گیلبرت، مارگریت تیبرت، ژیزل حلیمی، کولت آدری و اِولین سولرورت مشارکت کرد. میشل پروت در سال 1973، میزبان اولین دوره آموزشی تاریخ زنان در فرانسه در پردیس جوسیو بود. میشل در کنفرانس «زنان و خانواده در جوامع توسعه یافته»، نیز حضور یافت.

میشل نویسنده کتاب «زنان و خانواده در جوامع توسعه یافته» به عنوان فمینیسم بود، که در مجموعه «من چه می دانم؟» ( Que sais-je?) در سال 1980 منتشر شد. او همچنین، از منتقدین جدی پدرسالاری موجود در فرانسه بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref>

ضدیت با استعمار و نظامی گری

آندره میشل، در خلال جنگ الجزایر، از شبکه جانسون محسوب می شد و در دادگاه به نفع کسانی که متهم به جنایت بودند شهادت داد. معروف بود که او به شارلوت دلبو (نویسنده فرانسوی که به جهت خاطرات دلخراش دوران زندانی اش در آشویتز، جایی که برای فعالیت هایش به عنوان عضوی از مقاومت فرانسه فرستاده شد، شهرت داشت) پیشنهاد کرده تا کتابی را منتشر کند که به عنوان آشویتز و بعد از آن معروف شد. او اولین زنی بود که به عنوان یک محقق انسانی در انجمن دانشمندان در اطلاعات انرژی هسته ای، کار کرد و در سال 1985 به مونیک سنه (Monique Sené) پیوست تا متونی را در مورد رابطه بین نظامی‌سازی و خشونت علیه زنان منتشر کند.

گروهی از ستیزه جویان چپ فرانسوی به رهبری فرانسیس ژانسون بود که به عوامل جبهه آزادیبخش ملی الجزایر که در طول جنگ الجزایر در قلمرو کلان شهر فرانسه فعالیت می کردند کمک کرد. آنها عمدتاً در حمل پول و اوراق برای الجزایری‌ها مشارکت داشتند و گاهی اوقات به آنها «چمدان‌برها» (les porteurs de valises) می‌گفتند، مفهومی از جنبش مقاومت فرانسه در طول جنگ جهانی دوم. هانری کوریل، فعال ضد استعماری معروف کمونیست، و همچنین آدولفو کامینسکی جاعل، در این شبکه شرکت داشت. ژان پل سارتر فیلسوف و سیمون دوبوار نویسنده از شبکه ژانسون حمایت می کردند. عکاس و نویسنده، دومینیک داربوآ، یکی دیگر از روشنفکران شبکه ژانسون بود.

نقد دیدگاه‌های

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

کتابخانه ملی

ویکی پدیا

[www.lib.ir پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه های ایران]

@@ خط ۷۶: / خط ۷۶: @@
 == فعالیت و دیدگاه‌ها ==
+* فمینیسم
 آندره میشل، فعال صریح فمینیست، به جنبش فرانسوی تنظیم خانواده و پنه لوپس پیوست و در سال 1965، در جنبش دموکراتیک زنانه در کنار مادلین گیلبرت، مارگریت تیبرت، ژیزل حلیمی، کولت آدری و اِولین سولرورت مشارکت کرد.
@@ خط ۸۱: / خط ۸۲: @@
 میشل نویسنده کتاب «زنان و خانواده در جوامع توسعه یافته» به عنوان فمینیسم بود، که در مجموعه «من چه می دانم؟» ( Que sais-je?) در سال 1980 منتشر شد. او همچنین، از منتقدین جدی پدرسالاری موجود در فرانسه بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref>
+* ضدیت با استعمار و نظامی گری
+ آندره میشل، در خلال جنگ الجزایر، از شبکه جانسون محسوب می شد و در دادگاه به نفع کسانی که متهم به جنایت بودند شهادت داد. معروف بود که او به شارلوت دلبو (نویسنده فرانسوی که به جهت خاطرات دلخراش دوران زندانی اش در آشویتز، جایی که برای فعالیت هایش به عنوان عضوی از مقاومت فرانسه فرستاده شد، شهرت داشت) پیشنهاد کرده تا کتابی را منتشر کند که به عنوان آشویتز و بعد از آن معروف شد. او اولین زنی بود که به عنوان یک محقق انسانی در انجمن دانشمندان در اطلاعات انرژی هسته ای، کار کرد و در سال 1985 به مونیک سنه (Monique Sené) پیوست تا متونی را در مورد رابطه بین نظامی‌سازی و خشونت علیه زنان منتشر کند.
+گروهی از ستیزه جویان چپ فرانسوی به رهبری فرانسیس ژانسون بود که به عوامل جبهه آزادیبخش ملی الجزایر که در طول جنگ الجزایر در قلمرو کلان شهر فرانسه فعالیت می کردند کمک کرد. آنها عمدتاً در حمل پول و اوراق برای الجزایری‌ها مشارکت داشتند و گاهی اوقات به آنها «چمدان‌برها» (les porteurs de valises) می‌گفتند، مفهومی از جنبش مقاومت فرانسه در طول جنگ جهانی دوم. هانری کوریل، فعال ضد استعماری معروف کمونیست، و همچنین آدولفو کامینسکی جاعل، در این شبکه شرکت داشت. ژان پل سارتر فیلسوف و سیمون دوبوار نویسنده از شبکه ژانسون حمایت می کردند. عکاس و نویسنده، دومینیک داربوآ، یکی دیگر از روشنفکران شبکه ژانسون بود.
 == نقد دیدگاه‌های ==