زنان در مناسک دینی بودا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wiki-fazel (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[زنان]]''' در مناسک دینی بودا چه جایگاهی دارند؟ آیا آنان نسبتی با این مناسک دارند؟ مناسک دینی بوداییان که مرتبط با زنان باشد، در دو بخش عبادات و طهارت قابل بررسی است. | |||
==عبادات== | ==عبادات== | ||
مراسم عبادی بوداییان بسیار سهل و آسان است و از دو بخش عمده تشکیل می‌شود: مراسم احترام به بودا، و اهدای گل به مجسمه بودا یا اماکن مقدس بودایی. آنان در مقابل مجسمه بودا، حال عبادت و دعا به خود می‌گیرند و از او تشکر می‌کنند که راه حقیقت را کشف کرده و به آنها نشان داده است. | مراسم عبادی بوداییان بسیار سهل و آسان است و از دو بخش عمده تشکیل می‌شود: مراسم احترام به بودا، و اهدای گل به مجسمه بودا یا اماکن مقدس بودایی. آنان در مقابل مجسمه بودا، حال عبادت و دعا به خود می‌گیرند و از او تشکر می‌کنند که راه حقیقت را کشف کرده و به آنها نشان داده است. | ||
در سنت تراوده با نگاهی منفی به | در سنت تراوده با نگاهی منفی به زنان نگریسته شده و زن بودن را حاصل کرمه‌های بد انباشته شده در زندگی پیشین می‌دانند و معتقدند زنان در این زندگی بیش از مردان رنج می‌برند. به همین دلیل زنان بیش از مردان به مراقبه که راه رهایی از رنج است، مبادرت می‌کنند.<ref group="پانویس">بنابر باور رایج میان بوداییان، [[زنان]] به دلیل فرزندآوری و فرزندپروری، بیشتر با جهان پیرامون خود در تماس‌اند و از همین رو بیش از مردان رنج دیگران را می‌فهمند.</ref> | ||
در سنت مهایانه، به ویژه در چین، ژاپن و تبت، احترام زیادی برای نمادهای پیکرنگاری و افسانه‌ای | آنان به عنوان خادمان دیرها و یا گردآورنده صدقات و خیرات، از چنان تعصب و نقش دینی برخوردارند که می‌توان حدس زد بدون ایفای نقش آنان، انجمن مردان امکان بقا نخواهد یافت.در سنت مهایانه، به ویژه در چین، ژاپن و تبت، احترام زیادی برای نمادهای پیکرنگاری و افسانه‌ای مؤنث بوداها و بوداسف‌ها قائل می‌شوند. | ||
مکتب وجریانه نیز بیشتر مروج اعمال آرامش‌بخش و مراقبه روحانی است؛ در حالی که تا قبل از مکتب وجریانه، کسب معنویات فارغ از '''[[جنسیت]]'''، نه تنها الزامی و مطلوب نبود، که امری مشکل‌ساز نیز تلقی می‌شد. در این مکتب، زنان و '''[[مردان]]''' در آغاز راه آرامش و اندیشمندی، به خود هم هویت مردانه می‌دهند و هم زنانه، تا به این طریق فارغ از جنسیت، روشن‌شدگی فطری خود را بالفعل سازند. | |||
==طهارت== | ==طهارت== | ||
در آیین بودا | در آیین بودا زن در طول دوره عادت ماهیانه، حق ورود به مراسم‌ها و عبادتگاه‌هایی را که تندیس بودا در آن نصب شده، ندارد. | ||
==یادداشت== | ==یادداشت== | ||
{{پانویس|۲|گروه=پانویس|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۲|گروه=پانویس|اندازه=ریز}} | ||
== | ==منابع== | ||
*غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، | *غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، 1399ش. | ||
[[رده: ویکی‌جنسیت]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳
زنان در مناسک دینی بودا چه جایگاهی دارند؟ آیا آنان نسبتی با این مناسک دارند؟ مناسک دینی بوداییان که مرتبط با زنان باشد، در دو بخش عبادات و طهارت قابل بررسی است.
عبادات
مراسم عبادی بوداییان بسیار سهل و آسان است و از دو بخش عمده تشکیل می‌شود: مراسم احترام به بودا، و اهدای گل به مجسمه بودا یا اماکن مقدس بودایی. آنان در مقابل مجسمه بودا، حال عبادت و دعا به خود می‌گیرند و از او تشکر می‌کنند که راه حقیقت را کشف کرده و به آنها نشان داده است.
در سنت تراوده با نگاهی منفی به زنان نگریسته شده و زن بودن را حاصل کرمه‌های بد انباشته شده در زندگی پیشین می‌دانند و معتقدند زنان در این زندگی بیش از مردان رنج می‌برند. به همین دلیل زنان بیش از مردان به مراقبه که راه رهایی از رنج است، مبادرت می‌کنند.<ref group="پانویس">بنابر باور رایج میان بوداییان، زنان به دلیل فرزندآوری و فرزندپروری، بیشتر با جهان پیرامون خود در تماس‌اند و از همین رو بیش از مردان رنج دیگران را می‌فهمند.</ref>
آنان به عنوان خادمان دیرها و یا گردآورنده صدقات و خیرات، از چنان تعصب و نقش دینی برخوردارند که می‌توان حدس زد بدون ایفای نقش آنان، انجمن مردان امکان بقا نخواهد یافت.در سنت مهایانه، به ویژه در چین، ژاپن و تبت، احترام زیادی برای نمادهای پیکرنگاری و افسانه‌ای مؤنث بوداها و بوداسف‌ها قائل می‌شوند.
مکتب وجریانه نیز بیشتر مروج اعمال آرامش‌بخش و مراقبه روحانی است؛ در حالی که تا قبل از مکتب وجریانه، کسب معنویات فارغ از جنسیت، نه تنها الزامی و مطلوب نبود، که امری مشکل‌ساز نیز تلقی می‌شد. در این مکتب، زنان و مردان در آغاز راه آرامش و اندیشمندی، به خود هم هویت مردانه می‌دهند و هم زنانه، تا به این طریق فارغ از جنسیت، روشن‌شدگی فطری خود را بالفعل سازند.
طهارت
در آیین بودا زن در طول دوره عادت ماهیانه، حق ورود به مراسم‌ها و عبادتگاه‌هایی را که تندیس بودا در آن نصب شده، ندارد.
یادداشت
منابع
- غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، 1399ش.